Sesje RPG

Marcix

-Przybyłem w miarę możliwości. To nie moja wina, że nie było wiatru na morzu.- powiedział sakrastycznie Marcix z akcentem sugerującym na udzielenie szczegółowych informacji na temat jego przyszłej służby.

Imel

-Z pewnością masz rację. Mimo to słyszałem, że dobrze radziłeś sobie w podróży tak więc zostaniesz poddany małemu testowi sprawdzającego twoje umiejętności... Pewnie rozumiesz, że nie potrzeba nam ludzi niezdolnych do działania...-Odchrząknął i uśmiechnął się lekko. Czekał, na reakcje elfa....

Marcix

-Co chcecie we mnie sprawdzić? Charakter? Zdolności fizyczne? Umysłowe?

Imel

-Cóż... twe umiejętności
Przerwał na chwilę sierżant i bez wyrazu kontynuował.
-Podczas pobytu na szkoleniu wykazywałeś największe zdolności... Masz jednak prawo tego nie pamiętać
Ironie można było wyczuć w ostatnich słowach, ponieważ dobrze wiedział, że przeszłość elfa była po prostu wymazana z jego pamięci. Wiązało się to z przysięgą złożoną przy wstępowaniu do armii Kheleksii.

Marcix

-Taak? Zatem mnie przetestujcie.

Imel

-Dokładnie tak. Chcemy, abyś tylko przebył przez specjalnie przygotowane miejsce. Nie muszę wspominać, że jeśli ci się nie uda to powędrujesz na przetestowanie walki na śmierć i życie. Z twoją rangą, którą chcesz zdobyć, raczej walka w zwarciu nie w chodzi w grę.
Uśmiechnął się szyderczo pstrykając grubymi palcami dziwnie głośno, że aż z drugiego pokoju przybyła okapturzona postać.
-Zaprowadzi cię na miejsce. Masz jeszcze jakieś pytania?-Widać było, że śpieszył się z tym sprawdzaniem jednostek. Już od jakiegoś czasu można było to zauważyć w obecności tych elfów. Marcix został pozbawiony tego zachowania wraz z pamięcią. Widocznie musi się tego nauczyć ponownie.

Marcix

-Nie, dzięki, miejmy już to za sobą.- Marcix kaszlnął cicho, po czym przygotował się do podążania za zakapturzoną postacią.

Imel

Zakapturzony lekko się ukłonił i otworzył drzwi czekając na wyjście Marcixa . Sierżant uśmiechnął się krzywo wiedząc, że szlachetniak, który przed chwilą jeszcze wprowadził tu nowego, zaczyna szperać po jego biurku.
Widocznie się znali, ponieważ normalnie pewnie przegoniłby go.

Marcix

Wychodzi z pomieszczenia przed zakapturzoną postacią, idąć za nią jeżeli również wyjdzie.

Imel

Drzwi zamknęły się, a wy zaczęliście przeciskać się pomiędzy tłumem elfów ubranych tak samo jak nowy przewodnik. Dopiero teraz Marcix zauważa, że w tym pomieszczeniu wyćwiczona osoba mogłaby wspiąć się po ścianie prawie do samego sufitu-bardzo dużo wystających elementów i płaskie ściany. Zapatrzony nie zauważa gwałtownego skrętu przewodnika. Ten zauważył to i stanął w miejscu kilka metrów dalej. Z tej perspektywy był nie do zlokalizowania- jedyne co go wyróżniało było tym, że stał w miejscu. Pozostali łazili po sali bez większego celu.

Marcix

-Halo, w którą stronę poszła ta zakapturzona osoba idąca przede mną?- zaczął mówić do pobliskich osób przeciskając się w stronę, gdzie ostatnio go widział, rozglądając się za nim podczas ponoszenia wysoko głowy.

Imel

Gwar pomieszczenia zagłuszył pytanie, a przeciskanie się pomiędzy elfami wprowadziło w błąd tak, że wylądował pod ścianą pomieszczenia.
Oglądając się można było zauważyć drągal do którego można doskoczyć, i drugi nieco wyżej. Na wysokości trzecia to była belka wystająca dość daleko w pomieszczenie z przywiązaną na sznurze lampą.
Elf którego szukał Marcix wciąż się nie poruszał.

Marcix

"Skoro widzę, że elf się nie porusza, podejdę do niego"- Marcix podchodzi do zakapturzonego, którego szukał.

Imel

Gdy podszedł do człowieka w czerni, okazało się, że i on chodzi. Było zbyt dużo tu elfów w tym samym ubraniu. Z perspektywy na której był Marcix nic nie było widać...

Marcix

Marcix próbuje sobie przypomnieć, czy zakapturzona postać różniła się nieco od reszty. W tym samym czasie próbuje on znaleźć jakieś dogodne miejsce, z którego miałby widok na całą salę.