Sesje RPG

Marcix

Leżysz na plecach. Czujesz straszny ból w okolicach żeber i mokre mlaskanie na twoim prawym policzku. Odczuwasz duży dyskomfort., podejrzewasz, że leżysz na małych kamieniach. Gdy twoje oczy przyzwyczajają się do światła, zauważasz wysoko, w oddali krawędź pionowego urwiska. Równocześnie zauważasz kątem oka coś ciemnego, i intensywnie mlaskającego przy twoim prawym uchu. Czujesz na twarzy podmuch stęchłego, rozgrzanego powietrza. Chce ci się pić. Sięgasz pamięcią do najbliższej przeszłości, ale stwierdzasz z niepokojem, że nie pamiętasz niczego.

Ronnon

Wstaje. Dotykam lewą ręką prawego policzka i sprawdzam co tak nieprzyjemnie mlaskało.

Marcix

Gdy próbujesz wstać, ból w okolicy prawej partii żeber się nasila. Jest na tyle mocny, że nie możesz wstać. Może uda ci się to zrobić, jak pozbierasz nieco siły. Gdy dotykasz ręką zakrwawionego (jak się okazało) policzka, mokre mlaskanie przerzuca się na twoją dłoń zasłaniającą twarz. Okazuje się, że jest to wilk. Patrzysz mu przez chwilę prosto w zielono-piwne oczy, po czym znika na parę sekund z twojego pola widzenia, by wrócić z drugiej strony. Zaczyna ci lizać drugą, wolną rękę w okolicach łokcia i przedramienia. Co jakiś czas futrzak przerzuca się na drugi policzek, sprawdzając, czy jest odpowiednio obśliniony. Wilk nie okazuje oznak agresjii.

Ronnon

Patrze wilkowi prosto w oczy i próbuje nawiązać kontakt.
-Co sie stało? Dlaczego mnie liżesz? I co ja tu robie?

Marcix

Wilk liże dalej twoją rękę, strzygąc tylko uszami, jakby coś usłyszał.

Ronnon

Rozglądam się w okół siebie. A po chwili ponownie próbuje nawiązać kontakt z wilkiem.
-Co ja tu robie?!

Marcix

Okazuje się, że leżysz na kamienistym brzegu rzeki płynącej za tobą. Trochę bliżej urwiska i spadłbyś na trawę. Po twojej stronie rzeki widzisz tylko ciągnące się urwisko, kończące się po jednej stronie przepaścią, a po drugiej lasem. Na drugiej stronie rzeki jest tylko las. Wilk zamruczał cicho, przerywając lizanie. Obwąchuje ci bok.

Ronnon

Próbuje jeszcze 5 razy skontaktować się z wilkiem.
-Co sie stało?
-Co robisz?

Marcix

Udaje ci się skontaktować z wilkiem za pierwszym razem. Zaskoczony wilk odpowiada ci gestami i odgłosami, które udaje ci się zrozumieć:
-Umiecie mówić w naszym języku? A to ci psikus... Zobaczyłam cię zakrwawionego, jak leżałeś tutaj, na samym dole urwiska. Myślałem, że nie żyjesz. Gdybym była głodna, z pewnością bym cię zaciągnęła do mojej nory, po czym schrupała wraz z moimi szczeniakami, gdybyś się nie poruszył.- wilk (wilczyca) dodaje po chwili milczenia:
-Oblizałam ci rany, powinieneś mi dziękować.

Ronnon

-Bardzo ci dziękuje. Wiesz czy gdzieś w okolicy są ludzie lub elfy?

Marcix

-Ludzie lub elfy... Hmm... Widziałam człowieka kilka razy, mogę cię zaprowadzić do tego miejsca... Dasz sobie radę?

Ronnon

-Postaram się. Zaprowadź mnie do niego.

Marcix

Wilczyca przez chwilę stoi w milczeniu, po czym rusza wzdłuż urwiska w lewo (ty jesteś przodem do urwiska).

Ronnon

Wstaje i ruszam za wilczycą.

Marcix

Po raz kolejny, gdy próbujesz wstać, ból w okolicy prawej partii żeber się nasila. Jest na tyle mocny, że nie możesz wstać.