Sesje RPG

Marcix

Mistrz Gry:
Marcix

Gracze:
Dargo
Angelo
Drakonir
cerber
Varin
Ronnon
Pikaros

Kolorem pomarańczowym zaznaczyłem postacie wygasłe, w które mogą wcielić się nowi gracze.

Proponuję zapoznać się z kartami postaci, ze swoją, za równo jak i innych, aby nie było wątpliwości, kto tak naprawdę kim jest i jak się nazywa.

Wymagam również w miarę możliwości czynnego sprawdzania tego tematu, szczególnie w godzinach wieczornych. Jeżeli będziesz odwiedzał forum 1 raz na dzień, może cię dużo ominąć.

Aha, jeszcze jedno. Opisujemy działanie swojej postaci w czasie teraźniejszym, w osobie pierwszej liczby pojedyńczej, słowa, które ma wypowiedzieć nasz bohater piszemy od myślnika, kończymy również myślnikiem, jeżeli oddzielamy jego wypowiedź czynnością, lub uzupełnieniem z imieniem osoby mówiącej. Myśli piszemy w cudzysłowiu. Na końcu cudzysłowia piszemy zazwyczaj myślnik z uzupełnieniem, w którym znajduje się imię osoby, która przed chwilą "myślała". Very Happy

Wejdźmy zatem w świat fantazji... Wink

Marcix

Każdy z was, czyli Dargo, Xeron, Mystery, oraz Satanael nie widzicie kompletnie niczego... Czujecie, że jesteście na otwartej przestrzeni, ale nic poza tym. Mrok trwa przez dobre pół minuty, gdy nagle zaczyna się coś dziać. Zaczynacie odczuwać, jakby świat wokół was zaczynał się zapełniać, ale nie macie pojęcia, czym. Stopniowo, jak przez mgłę, mrok ustępuje szarości, a szarość powoli zamienia się w zieleń... Gdzie nie sięgnąć wzrokiem, roztacza się wokół bohaterów gęsty las iglasty... Między drzewami zdaje się być rozłożona ścieżka, która prowadzi na zewnątrz dziwnego kręgu z półmetrowych otoczaków z dziwnego, ciemnego kamienia. Przy każdym z tych otoczaków stoi zakapturzona postać, każda w skórzanym płaszczu. Jedna z postaci, wyglądająca na przywódcę tego niecodziennego zgromadzenia zdejmuje kaptur odsłaniając posmaganą zielonymi tatuażami twarz elfa płci męskiej z równie zielonymi włosami. Dziwnie się uśmiecha, może to oznaka szaleństwa, a może rozpierającej go dumy. Wszystko zdaje się jeszcze emanować światłem, nawykliście z pewnością do ciemności, z której was wydobyto. Nie możecie patrzeć na jaśniejsze elementy, obserwowanie twarzy elfa sprawia wam wyraźną niewygodę i doprowadza was do bólu głowy. Czujecie, jak drżą wam nogi. Macie kłopoty z utrzymaniem równowagi.

Dargo

pocieram oczy, przez chwilę rozglądam się w okół siebie po czym powoli i ostrożnie zaczynam zbliżać się w stronę elfa który zdjął kaptur.
-Co się tu dzieje??- pytam się elfa

Angelo

po odzyskaniu świadomości podchodzę do Dargo, który sroi przy elfie i czekam na rozwój sytuacji..

Marcix

Z obserwacji Darga załzawionymi oczami wynika, że zebrane postacie powoli, jedna po drugiej, zdejmują kaptury. Są to w większości ludzie, chociaż można zaobserwować paru elfów. Ogółem obcych jest siedmiu, łącznie z przywódcą. Tajemniczy elf wykonuje krok w stronę zbliżającego się bohatera i kładzie prawą rękę na jego lewym ramieniu. Wodząc wzrokiem od Darga do podchodzącego Mystery mówi głośno, niemal do wszystkich zebranych:
-Nie lękaj się. Podobnie i reszta. Jesteśmy świadkami wielkiego cudu, dzięki któremu my, pokorni, możemy was znowu widzieć. Oto najwspanialsi bohaterowie dawnych czasów Prawdy, których to udało nam się tutaj przywołać po wielu dniach trudów.- teraz nieznajomy kieruje słowa do was, nie zależy mu na tym, żeby inni z jego rodzaju to usłyszeli:
-Z pewnością nie pamiętacie swoich wspaniałych umiejętności, za czasów, gdy stąpaliście po tej ziemi? Składam największe przeprosiny, ponieważ nie leżało w naszej mocy przywrócenie wam waszej wiedzy. Najważniejsze, że jesteście ponownie, to od was zależy, czy porządek świata nakieruje się na właściwą drogę. Obecne czasy zasługują na takich strażników, jak Wy.

Dargo

-Gdzie my tak w ogóle jesteśmy?? I jak się tutaj znaleźliśmy??

Marcix

Elf odpowiada:
-Znajdujemy się obecnie w Krętym Lesie, obszarze podlegającemu wschodniemu królestwu leśnych elfów, zwanemu w tej chwili Eatheą. Wraz z grupą kapłanów wysłanych tutaj z rozkazu wielmożnego Teura, króla Eathei, użyliśmy pradawnej, odpieczętowanej magii, aby was przywołać spowrotem na ziemię z gwiezdnych sfer. Nasz trud trwał prawie dwa dni, ale został nagrodzony waszym widokiem.- przywódca daje znak swoim podwładnym, po czym każdy z obtaczających was kapłanów zakłada na palec pierścień. Zamykają oczy i w chwili skupienia rozpływają się spokojnie w powietrzu. Zostaje tylko elf, który do was mówił.
-Nazywam się Abbis, ale to może okazać się zupełnie niepotrzebne. Wy nie musicie się przedstawiać, znam wasze imiona doskonale. Teraz zaprowadzę was na miejsce, gdzie przetestuję wasze umiejętności. Kto wie, może któryś z was zachował umiejętności z poprzedniej egzystencji?-
wasz przewodnik po zupełnie nowym świecie rusza ścieżką wychodzącą z osłoniętego drzewami kręgu. Po wykonaniu parunastu kroków ustaje i mówi z lekkim uśmiechem na ustach:
-Nie mówcie, że zapomnieliście nawet, jak się chodzi?

Dargo

zaglądam jeszcze przez ramię na resztę znajdujących się za mną towarzyszy po czym pewnym krokiem ruszam za przewodnikiem

Angelo

równierz podążam za Dargiem i Abbis'em
pytam się Abbis'a
-Chciałbym sie dowiedziec czy macie jakiś oręż? Jakoś nie wygodnie porusza mi się bez topora w ręku- mówię z lekką irytacją, gdyż jesteśmy łatwo podatni na ataki

Myślę"sam nie wiem czy mogę mu ufac, niby nas przywołali.. ale czemu... po co.... mam nadzieję, że to się wkrótce wyjaśni"

Dargo

idąc za przewodnikiem uważnie przyglądam się jego wyposażeniu i stroju.

"Ciekawe dokąd idziemy..."

Drakonir

Ruszam za resztą, zrównuję krok z Abbisem i pytam się go:
- Czy mógłbyś, mości elfie, przybliżyć nam historię naszych czynów? Bardzom ciekaw co robiłem, jak żyłem i z kogo ręki zginąłem.

Marcix

Dargo nie zauważając nic, poza zielonym materiałem zarzuconym na plecy elfa i skórzanymi butami, idzie tuż za Abbisem, a Mystery dogania ich dwóch. Elf odpowiada na jego pytanie:
-Ach... Cały Mystery... Blisko 400 lat temu, gdy byłem jeszcze młody, takim ciebie zapamiętałem. Uczyłeś mnie walki z orężem. Jeszcze do dzisiaj pamiętam twoje nauki. Może coś pozostało w twoim umyśle, skoro tak bardzo dopytujesz się o uzbrojenie. Spokojnie, wszystko w swoim czasie. Na miejscu będziecie mieli wszyscy pole do popisu swoimi umiejętnościami.- gdy Satanael dogania resztę zadając pytanie, Abbis odpowiada:
-Ty, Satanaelu, zostałeś wyjątkowo wezwany ze sfer duchowych, nie z konstelacji gwiazd, jak reszta. Twoje poprzednie życie było wysłane dobrymi uczynkami i pomocą innych, jednak według niektórych za bardzo zniżałeś się do poziomu zwykłych mieszczan. Teraz nie możecie się ujawniać, bo i tak by wam nikt nie uwierzył. Wasze gwiazdy są ciągle na niebie, mimo to, oderwaliście się od nich i przybyliście na ziemię. A co do śmierci, nikt z was nie umarł. Parę lat po wojnie, zdecydowano, aby wysłać was w postaci energii kosmicznej wysoko, na niebieski strop, gdzie moglibyście zachować swoją moc, i żebyście mogli zostać wezwani spowrotem.- cała grupka oddala się krok po kroku od Xerona stojącego jeszcze w kręgu.

Dargo

Idę dalej za Abbis'em
-A więc może powiesz nam co się takiego wielkiego stało, że nas tutaj sprowadziliście?? - pytam się elfa

Marcix

-Wezwaliśmy was na służbę władców tego świata, abyście mogli chronić ich samych, oraz całe królestwa. Na razie nic nie nie dzieje się specjalnego, dlatego macie jeszcze dużo czasu na odzyskanie waszych zdolności. Chociażby orkowie, na pewno nie odważą się zaatakować mocarnego królestwa ludzi, nie wspominając już o lasach elfów, taki jak ten tutaj. Dlatego przywołaliśmy was właśnie w takim miejscu.- powiedział Abbis.

Dargo

-A kto powiedział, że my chcemy komuś służyć??