Sesje RPG

Pikaros

Kopie Abbisa w lewo kolano najlepiej z tyłu kolana tak by noga mu się załamała
"Raczej myśli o mieczach"

Marcix

Abbis, dostrzegając nogę, która ledwo dosięga do jego kolana, bierze miecz w obie ręce i podnosi nieznacznie ostrze o parę centymetrów do góry, pod ucho. Czujesz na policzku lekki podmuch powietrza, emanujący od klingi miecza przeciwnika. To wszystko trwało sekundę.

Pikaros

Gestem poddania się (rozłożenia rąk) z niechętnym jęknięciem próbuje uciąć mu którąś dłoń a bynajmniej skaleczyć go. Po czym jak najszybciej wrócić mieczem do jego i pilnuje żeby mi się nie ześliznął

cerber

Cały czas wszystkich bacznie obserwuję, próbując wycofać się jak najdalej w bezpieczne miejsce. Rozglądam się też za jakąś bronią.

Marcix

Elf wykonał ruch ułamek sekundy po tobie. Ostrze drasnęło go od dołu tylko w prawą rękę, gdy podnosił obydwie wraz z mieczem do góry, odcinając ci nadzwyczaj łatwo lewe ucho. Krew zalewa ci szyję. Z wykrwawienia otrzymujesz 2 punkty obrażeń.
-Przepraszam, byłem do tego zmuszony.- odrzekł Abbis odchodząc do tyłu, a następnie odwracając się do reszty.

Nina wycofuje się pełzając w głąb ścieżki za nią. Nie znajdujesz jednak żadnej broni, nie licząc kilku patyków pośród iglastej ściółki pod drzewami.

Pikaros

Wstaje

Marcix

Xeron wstaje trzymając miecz, podczas, gdy krew spływa mu już po klatce piersiowej brudząc ubranie. Chyba lepiej coś z tym zrobić. Abbis podchodzi do reszty, mówiąc:
-Kto następny? Satanaelu, chyba tylko ty zostałeś. Chcesz się spróbować?

Pikaros

-Możesz mi oddać to co zabrałeś?- pytam Abbisa

Marcix

Abbis odwraca się do ciebie:
-A cóż takiego ci zabrałem?

Pikaros

Dotykam delikatnie miejsce gdzie normalnie znajduje się ucho

cerber

Pełznę do najbliższego drzewa i próbuję się ukryć.

Marcix

-O, tam leży, koło ciebie, pod drzewem.- odparł przyjaźnie Abbis na ten gest.

Ninie udaje się szybko skryć za chudym drzewem iglastym. Nikt jej nie zobaczył.

Pikaros

- Ja sobie tego ucha nie przykleję a widzę że posiadasz taką moc - przyjaźnie odpowiadam

cerber

Obserwuję całą sytuację próbując zrozumieć co się dzieje i gdzie jestem.

Marcix

-Potrafię ci to ucho złączyć biologicznie z resztą ciała, ale nie uczynię tego. Uważam, że to stosowna cena za upartość.

Jeden z krzaków rosnących przed drzewem, za którym schowała się Nina zasłania jej pole widzenia.