Sesje RPG

Marcix

-Wiem tylko, że wyszedł z karczmy.- odparł bezbarwnym głosem karczmarz.

Dargo

- dzięki - wychodzę z karczmy i rozglądam się za towarzyszem i za żebrakiem który siedział pod karczmą

Dargo

-nie wiesz może dokąd poszedł mój towarzysz?? ten krasnolud który Cię przedtem wypytywał o karczmę.

Angelo

rozglądam się czy gdzieś w pobliżu nie ma jakiegoś wieśniaka

Marcix

Żebrak zwraca się do Darga:
-Ten krasnolud? Trudno go nie zapamiętać. Poszedł wgłąb miasta, tą drogą.- pokazuje palcem w którą stronę.

Mystery zauważa grupkę wieśniaków, chyba tą samą, za którą szedł. Ustawieni są w jednej grupie, pod jednym z domów przy placu. Dyskutują o czymś żywo.

Angelo

podchodzę do owej grupki i wdaję się w rozmowę z nimi
-Witam, czy moglibyście mi powiedzieć o czym tak żywo rozmawialiście?-pytam się

Marcix

-Em? A co cię to obchodzi, krasnoludzie? Widziałem cię w karczmie. Wszędzie tak szperasz? Dostałeś takie zlecenie?- pyta się jeden z nich, w słomianym kapeluszu. Przypominasz go sobie z drogi przed miastem.

Angelo

-Nie można pogadać z tutejszymi-odpowiadam z oburzeniem- dowiedziec się co ich trapi pomóc im-usmiecham się z myślą o złocie

Marcix

-Pomocniś, tak? Jak chcesz się przydać to zabij tego dzika! Pewnie o nim nie słyszałeś?- odparł wieśniak ze wzrokowym poparciem reszty.

Angelo

-He dzik?! A cóż to za problem!!- uśmiecham się szyderczo- pokaż mi miejsce gdzie on jest a nic z niego nie zostanie, prócz mięsa na strawę!

Marcix

-Nie wątpię. Zostanie TYLKO mięso. Jest w zachodnim lasku. Jak cofniesz się do miejsca naszego pierwszego spotkania, to zobaczysz, o które miejsce mi chodzi. Skubaniec wyjada nam ziemniaki z pola. Jest ogromny. Słyszałem opowieści, że ma dwa metry wzrostu, a jego kły są jak ze stali. Racicami masakruje truchła swoich ofiar, by dostać się do wątroby i płuc. Nikt nie przeżył z nim spotkania oko w oko. Założe się o hektę sztuk złota, że będziesz kolejnym nieboszczykiem, który tam zginie. Mówię ci, nie idź po niego.- odparł ze strachem wieśniak.

Angelo

-Hmm jak masz tą hektę sztuk złota to ja mogę przyjąć ten zakład, do odważnych świat należy-odpowiadam

Marcix

-Chętnie się na to złożymy.- pwoiedział inny wieśniak.

Angelo

-Dobrze trzymam Was za słowo- po tych słowach odchodzę zmierzając do miesca, gdzie jest dziak a które wskazał mi wieśniak. Po drodzę wyciągam juz miecz by być gotowy do odparcia niespodziewanego ataku dzika

Dargo

-bardzo Ci dziękuję za pomoc - uśmiecham się do żebraka i idę w kierunku przez Niego wskazanym