Sesje RPG

Angelo

uśmiecham się do karczmarza patrząc w oczy
-Mam go od przyjaciela, który dał mi go na ciężkie chwile- odpowiadam- A znasz kogoś kto potrafi odczytać te znaki?

Marcix

-Ja wiem... Może któryś z elfów? Ja się nie znam na takich mieczach. No, trudno. Czy chcesz wiedzieć coś jeszcze?

Angelo

-Gdzie można ty zarobic trochę złota?- pytam się i chowa miecz

Marcix

-Najlepszym sposobem jest ciężka praca lub handel. Z twoimi mięśniami popytałbym się ludzi o jakąś trudną misję...

Angelo

wypijam do końca piwo
-Dziękuje ci za informacje o mieście, a czy jest teraz ktoś w karczmie kto ma jakąś misję- pytam się

Dargo

*hmmmm... trzeba się chyba wreszcie ruszyć z tej karczmy i popytać... albo przynajmniej najpierw tutaj...* rozglądam się za stolikiem przy którymś ktoś siedzi ale tak aby było wolne miejsce i przypatruje się osobom w karczmie szukając kogoś kto mógłby wyglądać na kogoś bogatszego

Marcix

Po wypiciu piwa czujesz się znacznie lepiej. Aczkolwiek mogło być lepsze. Karczmarz odpowiada:
-Wiesz, nie zajmuję się pytaniem ludzi o misje. Może ty to zrobisz?

Dargo dosiada się do zadbanego grona krzepkich osób (oni wyglądali na najbogatszych) składającego się z trzech ludzi. Zostało dostawione dodatkowe krzesło, tak więc nie widzisz problemu, aby zasiąść na tymże właśnie miejscu. Gdy tylko zginasz kolana, by usiąść na stołku, reszta wstaje gwałtkownie krzycząc coś niezrozumiałego, jeden za drugim. Jeden z nich wyjmuje pałkę. U wszystkich zauważasz powiększone źrenice.

Dargo

-hej... spokojnie... chciałem tylko porozmawiać... - podnoszę powoli swój szanowny zad z krzesła

Marcix

Zbulwersowani wieśniacy siadają spowrotem na stołki. Wyglądają na udobruchanych.

Angelo

patrzę na całą sytuację którą spowodował Dargo, a jednocześnie rozglądam się za komś kto wygląda na persone o największej charyzmie.

Marcix

Prawdopodobnie mógłby być nią barman, wpada ci w oko jednak pewien podstarzały mężczyzna zmierzający właśnie ku tobie. Wymachując lekko ramionami wygląda prowokująco, chociaż nie wiesz, czy robi to celowo. Siada na stołku obok ciebie i mówi do barmana:
-Dolicz do rachunku cztery piwa.-
barman po napełnieniu kufli daje mu je, on zaś, trzymając po 2 w każdej ręce, wraca wgłąb karczmy. Na pewno barman nie wyglądał przy nim charyzmatycznie. Czujesz w tym człowieku niezmierzone pokłady charyzmy, jak i brutalnej siły przywódczej.

Angelo

podchodzę do barmana i proszę o piwo, placę od arzu 4 monenty, poczym podążam za owym jegomościem.

Marcix

Okazuje się, że mężczyzna (siwiejący blondyn, krzepka, żylasta budowa, chociaż może nie tak duża jak twoja) zmierza z piwami w kierunku stolika z trzema wieśniakami. Przechodząc, odpycha lekko (na tyle, żeby cofnął się o dwa metry) stojącego w pobliżu Darga.
-Czego tutaj szukasz, drobniaku?- odrzekł grubym, zmęczonym głosem z odrobiną groźby stawiając kufle na stole. Jego prawdopodobni kamraci biorą po jeden kufel każdy. Jeden z nich, łysol z wklęsłymi policzkami (ten co wyciągnął pałkę odpędzając Darga), spijając pianę z lekko spienionego trunku mówi: -Co będziesz czekał? Dowal mu! Hahah.- wśród ogólnej radości reszty, charyzmatyczny jegomość zaśmiał się ironicznie z żalem.
-Współczuję ci, Iorden.- powiedział, po czym zasiadł na stołku biorąc swój kufel w obie ręce, jakby miał mu zaraz uciec. Kąt jeo oka spada na twoje oblicze.
-A ty, krasnoludzie, dlaczego przebywasz w tej wiosce? Nie masz ważniejszych spraw na głowie?

Angelo

-Witaj, szukam kogoś kto by miał dla mnie zlecenie, na którym bym mógł zarobić troche. A widze, że jesteś osobą charyzmatyczną to będziesz wiele, rzeczy wiedział-mówię do siwiejący blondyn, ukradnkiem zerkając na jego towarzyszy, oceniając jak mocni są, a przy zmianie persony na którą spoglądam popijam piwo
-A zapomniałbym się przedstawić, jestem Mystery- mówie spoglądają prosto w oczy siwiejącemu blondynowi

Marcix

Męzczyzna wstaje. Jest o głowę, jak nie więcej, wyższy od ciebie.
-Miło mi, jestem Bartzwol, a moi przyjaciele to kolejno od lewej: Adlus i bracia - Iorden i Jasken. Nie sądziłem, że u was, krasnoludów, panuje bezrobocie tak wielkie, że zniżacie się do skromnych warunków wioski rekolonialnej... To jakiś żart? Chcesz mnie nabrać?- Bartzwol przerzuca wzrok raz na ciebie, raz na Darga.
-Jesteście w zmowie?- to zdanie przypominało grzmienie odległej burzy.
Dostrzegasz, że brązowowłosy Adlus ma wygląd zwykłego wieśniaka i nie ma żadnych groźnych przedmiotów. Co innego Iorden i Jasken, pierwszy ma ze sobą pałkę, a drugi ma przy pasie małą kieszonkę na nóź, widzisz wystającą z niej prostą rękojeść. Nad pasem zauważasz pikowane cętki skórzanego pancerza. Obaj są przynajmniej mieszczaninami co sugeruje przynajmniej ich krzykliwe stroje i kaptury na tyłach wdziania. Jest też inna opcja, mogą być pospolitymi bandziorami, co by bardzo pasowało. Bartzwol, gdy stał bokiem do ciebie, dostrzegłeś przymocowany na ukośnym pasie na jego plecach długi miecz z dwuręczną rękojeścią. Prawdopodobnie ma jakieś usztywniacze do łydek, czy nagolenniki, sądząc po wybrzuszeniu na jego długich, szarawych (jak reszta odzienia) spodniach.