Sesje RPG

cerber

Idę.
- Tak sobie myślę, powiedz dlaczego od razu nie poszliśmy do tej wioski tylko musieliśmy się tu zatrzymać. Tak w ogóle jesteśmy tutaj w jakimś konkretnym celu czy sprowadziłęś nas aby katować nas grzybami i jagodami. - Uśmiecham się złośliwie do Abbisa.

Marcix

-Nic z tych rzeczy. Ta wioska jest dalej, niż może się wydawać. Chciałem się zatrzymać, abyście pozbierali siły.- cała grupa pod kierownictwem Abbisa zmierza ziemistą drogą z pagórka, w kierunku pobojowiska.

Marcix

Wraz z mijającym czasem krajobraz zmienia się gwałtownie. Z zielonych lasów iglastych przeplatanych głazami wychodzicie na szare, powojenne pustkowia. Po dziesięciu minutach dochodzicie do środka dystansu dzielącego wzniesienie i wioskę. Niedaleko, na drodze, można zobaczyć osobę w słomianym kapeluszu. Jest to człowiek o krzepkiej budowie trzymający prostą motykę. Gdy przechodzicie obok niego, ten usuwa się z drogi, patrząc niepewnie po waszych twarzach i w miecz Mystery'ego.

Dargo

-kiedy dojdziemy do miasta dostaniemy jakąś broń?? albo przynajmniej pracę za którą będziemy mogli zarobić na nasze potrzeby??

Angelo

"Czemu ten człowiek tak na mnie się patrzy, w dodatku na mój miecz... Pewnie ma złe zamiary... Zachwam czujność, na jego działania"myślę i staram się przejść do środka grupy

cerber

- Hej Mystery co tak się chowasz w grupie. Gdyby ten chłop chciał kogoś zaatakować myślę, że nie wybrałby akurat Ciebie. W końcu jesteś najlepiej z nas uzbrojony. - Mówiąc to uśmiecham się złośliwie w jego kierunku.
- Abbisie czy mógłbyś nam coś więcej powiedzieć o tej wiosce do której się udajemy? Szybciej czas nam minie.

Marcix

-Nie tak głośno...- szepnął Abbis. Gdy mijacie mężczyznę, elf mówi normalnym głosem:
-Ta wioska należy do imperium ludzi, którzy odbili ją zaciekle z rąk orków, jak widać po okolicy. Niegdyś był tutaj obóz tych stworów. Wieśniacy sprowadzili się tutaj niewiele miesięcy temu. Ciężko jest odnowić splugawione przez orków tereny.- w czasie, gdy Abbis opowiada o pochodzeniu i historii wioski, cała grupka dociera do zewnętrznego kręgu osady. Przysadziste, drewniane (w niektórych miejscach murowane) domy zdają się tulić niepewnie do siebie na tym otwartym terenie. Abbis mówi z nutką westchnięcia w głosie:
-Niestety, na mnie już pora. Mam inne obowiązki. Tutejsi ludzie nie są zbyt ufni, tak więc doceńcie to, że zechcą z wami rozmawiać. Na początek proponuję zrobić na nich dobre wrażenie. Tutaj jest coś w rodzaju karczmy.- elf wskazuje palcem na sporych rozmiarów dom (bardziej przypomina szopę) z którego rozlegają się odgłosy średnio natężonych rozmów i śmiechów.
-Mystery, mam dla was coś na początek. Rozdzielcie to wedle waszych uznań.- Abbis ukradkiem wręcza Mystery'emu skórzaną sakwę pełną małych, dźwięczących spodków...

Dargo

-A Ty gdzie się teraz udasz?? - mówię do naszego przewodnika

Marcix

-Do miejsca przeznaczonego na cele moich obowiązków.- powiedział tajemniczo Abbis z lekkim uśmiechem.
-Do następnego razu.- rzekł, oddalając się spowrotem, w kierunku wzgórza wyznaczającego granicę pomiędzy królestwami elfów, a ludzi.

Dargo

-No Mystery pokaż co tam dostałeś masz.
*teraz każdy musi polegać na sobie...*

Angelo

otwieram sakwę i patrzę co w niej jest
-hmm mam co każdemu z nas może się przydać.. złoto -mówię pełny zadowolenia- mam nadzieję, że nie będziemy walczyć miedzy sobą o to, a znajdziemy jakieś rozwiązanie w zarządzaniu złotem

Drakonir

- Na ile na oko szacujesz zawartość sakwy? - pytam obojętnie.

Dargo

-lepiej będzie jak przeliczysz ile tam tego masz... mam nadzieję, że umiesz liczyć...

Angelo

- jest tego 120 sztuk... myślę, że rozdziele to równo, czyli dostanie każdy taką samą ilość monet-odpowiadam patrząc w kierunku Darga- No chyba, że ktoś ma inny pomysł?

Dargo

-nie. więc poproszę swoją część- mówiąc to wyciągam rękę w jego kierunku