Sesje RPG

Marcix

Przechodząc obok pala odruchowo zasłaniasz rękawem twarz, z powodu przykrego zapachu (i widoku). Wbrew pozorom, udaje ci się przemknąć najkrótszą drogą na most bez poślizgnięcia. Upadek z takiej wysokości do rzeki z pewnością zanurzyłby cię głęboko pod wodą. Przechodząc po moście, oglądając biegnącą za murowanymi barierkami po obu stronach rzekę, oraz kamienne schody schodzące w oddali w dół wodospadu, docierasz do końca mostu, gdy nagle spostrzegasz kolejny pal, z nabitą na niego - jakby w ramach odpowiedzi - owłosioną, zgniłozieloną głową orka posępnie patrzcą na ciebie. Chyba kierujesz się w dobrą stronę konfliktu, nie tylko ty nie przepadasz za orkami.

Dargo

Z początku widząc głowę orka, skrzywiłem się, ale po chwili na mojej twarzy pojawił się lekki zarys uśmiechu. Rozejrzałem się przed siebie w poszukiwaniu jakiejś ścieżki, po czym ruszyłem po niej w kierunku (najprawdopodobniej) terytorium innych stworzeń niż orkowie. Wreszcie zbliżam się do kogoś innego poza orkami i może nareszcie będę miał czas na chwilę odpoczynku albo jakiejś rozrywki.

Marcix

Okazuje się, że za mostem był usypany niewielki, gliniasty wał. Mijając kilka drzew wchodzisz na jego szczyt, z którego zauważasz po drugiej stronie polną drogę z wyjeżdżonymi przez powozy podwójnymi śladami. Za drogą, zdaje się, są skoszone pola upraw. Jest ona położona równolegle do wału, który w pewnym momencie (patrząc w lewo, czyli tam skąd przyszedłeś, ale po drugiej stronie rzeki) wchodzi w las, podczas gdy sama droga go omija skręcając w prawo, zataczając łuk wokół upraw w oddali znikając za nim, znowu zapewne skręcając w lewo. Z drugiej strony, czyli patrząc w prawo, droga prowadzi wzdłuż wału, znikając po parudziesięciu metrach w małym zagajniku.

Dargo

Rozglądam się jeszcze przez chwilę po czym wchodzę na drogę ponownie rozglądając się w obie strony.
*Skoro widzę, że idąc w lewo, droga ciągnie się bardzo daleko i nie widać tam żadnej żywej istoty, to chyba muszę iść w prawo.* Zastanawiałem się, skręcając w prawo i spokojnie maszerując wzdłuż drogi. Przez cały czas trwania mojej wędrówki rozglądałem się za jakimiś istotami, które mogłyby mi wskazać drogę do jakiegoś miasta lub osady.

Marcix

Wchodzisz na drogę, obracasz się o 90 stopni w prawo, wykonujesz kilka kroków w przód, gdy nagle podejmowane przez ciebie akcje zatrzymuje cichy szmer z zagajnika na przedzie (jakieś 20 metrów przed tobą), który na pewno nie jest niejednostajnym szmerem wody w rzece. Przypomina ci to bardziej coś ciężkiego toczącego się po ziemistej drodze. W dodatku odgłos nasila się, zdaje się, że coś pojawi się za chwilę w cieniu drzew. Po sekundach paraliżu zostajesz zmobilizowany przez swój organizm do działania.

Dargo

Podchodzę ostrożnie w kierunku z którego dochodzą szmery, przez cały czas trzymając ręce blisko rękojeści mieczów, abym mógł je szybko wyjąć w razie potrzeby. Zbliżając się do źródła dźwięków zwalniam krok wysilając przy tym wzrok, aby o ile mi się uda, co powoduje te szmery.

Marcix

Odgłos nasila się do teg stopnia, że przstajesz słyszeć bicie własnego serca. Z zagajnika wypada powóz z zaprzęgniętym do niego dużym, kaszanowym koniem. Pędzi wprost na ciebie. Na wozie (który jest pełen słomy) siedzi postać w słomianej czapce, trzymając lejce. Wygląda na to, że cię zobaczyła, bo powóz zaczyna zmnejszać swoją prędkość.

Dargo

-Zatrzymaj się!- Krzyczę schodząc z drogi, żeby w razie gdyby powóz nie wyhamował, zdołał uniknąć stratowania przez konie.

Marcix

Powóz przestaje zwalniać, a woźnica woła do ciebie z odległości już kilku metrów:
-Zejdź pan z drogi, bo mi konia płoszysz!

Dargo

Odskakuję na bok aby nie stać już na środku drogi, tylko na jej poboczu, by nie zostać stratowanym przez konia po czym znów wołam.
-Zatrzymaj się! Potrzebuję pomocy!- Musiałem mówić bardzo skrótowo, żeby nie rozwijać się z jakimiś wypowiedziami, żeby woźnica nie przejechał mi koło nosa.

Marcix

Woźnica przejeżdża obok, dziwnie się patrząc spod cienia rzucanego przez owal słomiego kapelusza, a po przejechaniu paru metrów zatrzumuje powóz. Dźwięki ustały, a biała piana z pyska konia pociekła na ziemię w niezbyt piękny sposób.
-Czego potrzebujesz?- odparł równie skrótowo, co ty.

Dargo

Podchodzę do woźnicy i zaczynam mówić.
-Nie jestem stąd... Jest tu jakieś miasto albo wioska gdzie można by spędzić noc, najeść się i uzupełnić zapasy??-

Marcix

-Owszem. A może powiesz mi, co takie elfy jak ty robią w naszych okolicach?

Dargo

-Byłem zrobić sobie spacerek na drugą stronę rzeki i zamienić kilka słówek z zielonoskórymi śmierdzielami... Którędy do miasta?- Mówię dość ironicznym tonem.

Marcix

Człowiek (co do tego nie masz wątpliwości) rzuca spojrzeniem na twoje ostrza umocowane przy torbie na plecach.
-Rzeczywiście, mogłem się nie pytać. A, wioska, powiadasz? Właśnie jadę do najbliższej. Już niedaleko, chyba z kilometr, może więcej.- dociera do ciebie, że gdyby nie ta przypadkowa osoba poszedłbyś w stronę przeciwną do rzekomej wioski.