Sesje RPG

Godsbane

Widząc jak dowódca odsłania witalny punkt unosząc ręce do góry, uśmiecham się plugawie. Potężnym pchnięciem celuję trzonkiem w splot słoneczny, miejsce gdzie górna część zbroi zwykła być łączona giętką skórą z metalowym płatem brzusznym. "Arrrg zabójca, znać się trochę na fachu" - myślę w samozadowoleniu dostawiając nogę w prawą stronę, szykując się na ewentualny unik.

Marcix

Mocnym pchnięciem trafiasz orka w zbroję. Parę centymetrów wyżej i osiągnąłbyś swój cel. Twój przeciwnik nie otrzymuje obrażeń, siecząc zaraz za tobą w twoją wyciągniętą rękę. Niestety, rękojeść miecza zawadza o twój wyciągnięty trzonek kilofa napięty siłą twoich mięśni,, więc cios spada tuż obok twojego przedramienia. Ork zamierza się do potężnego kopnięcia, podczas gdy mieczem próbuje powrócić na bok.

Godsbane

Korzystam ze swej przewagi w szybkości, w końcu nie nosze żadnego żelastwa na sobie. Zbijam jego kopnięcie rotacyjnym ruchem kolana od wewnątrz stawiając tą samą nogę za tą zbijaną miedzy jego nogami.
-ARRRG!- Ryczę opluwając go gdy pcham trzonkiem kilofa w klatkę piersiową gdzie wylądowało pchnięcie, a jak już się przewróci padam na niego, czyniąc jego nieporęczną dużą broń bezużyteczną, a ruchy bardzo skrępowane. "Szkoda, że nie mam moich dźgaczy"-dumam.

Marcix

Udaje ci się sparować kopnięcie swoją nogą, ale nie zdążyłeś podłożyć mu nogi, w rezultacie twoja noga stoi między nogami przeciwnika. Ork wykonuje pchnięcie mieczem od boku, rozrywając ci skórę i mięśnie w okolicach brzucha i bioder zadając ci 12 punktów obrażeń. Ten cios odpycha cię do tyłu o parę kroków. Gdybyś sprawiał większy opór, lub był bliżej, wtedy cios mógłby okazać się mocniejszy w efekcie.

Godsbane

Uśmiecham się szaleńczo - Arrrg ćwiczył z dwurakami, ale tatko machał toporem. Miecz leniwy ork szybszy.

To mówiąc maksymalnie skracam dystans uniemożliwiając mu machanie wielką bronią. Staram się obrócić go w stronę krawędzi sam zapierając się o ścianę. Staram się go zepchnąć.

Marcix

Ork dorównuje ci siłą, może nawet jest neico silniejszy, ale twoja masa wynikająca z wysokiej witalności nie pozwala mu cię pokonać w przepychaniu. Ork wydaje wściekły ryk, po czym sam decyduje się zeskoczyć na nogi. Gdy jest już na dole, zaczyna się rozglądać, po czym biegnie ku najbliższej drabinie prowadzącej do góry znajdującej się 20 metrów w lewo. Dostrzega to kilku innych orków, kopiących kilofami. Twój przeciwnik krzyczy do nich coś przez chwilę, po czym razem (w czwórkę) biegną ku najbliższej drabinie.

Godsbane

- Gupie orki słuchać jeszcze gupszy leniwy ork! - to krzycząc biegnę w stronę drabinki z zamiarem palnięcia pierwszej głowy, która się pojawi na odpowiedniej wysokości.
- Z leniwy ork taki dowódca jak z koziej dupy trąbka! Nie znać się nic na taktyka! Ty lepiej zrobić Arrrg swój przyjaciel bo ty móc się nie obudzić pewnego ranka! - to krzyczę posyłając mu błysk czerwonego oka.

Marcix

Leniwy ork wchodzi na drabinę z wściekłą miną, zanim ty do niej dobiegasz. Gdy już znajduje się na twojej wysokości, stajecie oko w oko. Dzielą was tylko dwa metry. Pierwszy z kolejnych orków zaczyna wchodzić po trzymetrowej drabince.

Godsbane

Markuję cios trzonkiem, a następnie próbuję posłać go kopem z powrotem na dół.

Marcix

Uderzony ork posunął się tylko o dwa cale nie otrzymując obrażeń. Następnie przygotowywuje się do ostrego ciosu od boku, od strony skalistej ściany. Tym czasem jeden z pozostałych orków wystawia już korpus poza drabinę, za twoim przeciwnikiem.

Godsbane

Wtulam się w niego wpychając mu ręce pod pachy maksymalnie skracając dystans tym samym utrudniając zadanie ciosu. Napieram na niego starając się go znowu posłać na dół.

Marcix

Ork wrzeszcząc i kopiąc zmaga się z tobą na krawędzi wielkiego ziemnego stopnia. Gdy zdaje ci się, że zaraz spadnie na dół, ten chwyta się ciebie w pasie i zlatujecie razem. Spadając na dół, rozwalacie na drobne części drewnianą taczkę .Pechowo, twój przeciwnik znalazł się niżej od ciebie, dlatego musiał przyjąć twój ciężar na swoje ciało. W chwili upadku odczuwasz gwałtowny wstrząs, jęk orka, a potem tylko zaniepokojone okrzyki pozostałych zielonych, znajdujących się na wyższej kondygnacji. Leżysz na swoim przeciwniku, który nie daje oznak życia spoczywając na brzuchu.

Godsbane

Chwytam za jego miecz. Podnoszę spierając się na nim.

-ARRRG!!! Arggg pokonać dowódca! Arrrg teraz dowódca!! - Wbijam miecz w ziemię z dumą. Przynajmniej tak mi się wydawało, gdy usłyszałem wypuszczone powietrze zerknąłem na dół. Miecz wbił się rzeczywiście w ziemię, ale najpierw przebił leniwego orka. Uśmiecham się w zakłopotaniu udając, że zrobiłem to specjalnie. Przybieram dumną pozę jednak w zdenerwowaniu zaciskam łapę na głowni dwuraka.

Marcix

Oburzone do granic pomruki orków ustają, po czym jeden z nich zsuwa się po krawędzi stopnia z góry. Reszta zdecydowała się na drabiny i rozpieszchła w dwie strony. Przebity w okolicach klatki piersiowej ork jęknął cicho, budząc się z oszołomienia, po czym złapał ręką za wbite w jego plecy ostrze. Zakrwawiając sobie palce wyrywa z głośnym krzykiem broń ze swojego ciała.

Godsbane

Orientując się w sytuacji iż te orki mają za nic jedyne orkowe prawo 'Zwycięzca bierze wszystko' wystawiam łapę wskazując za ich plecy w udawanym zdziwieniu:

-Łaaaaa, co w nasz obóz robi naga Łelfka!!!

Korzystając z najmniejsze nieuwagi szarpię miecz raniąc łapę trzymającą ostrze leniwego i staram się czmychnąć z obozu.