Sesje RPG

Marcix

-Widzę, że nie mieć nawet żadnych broni. Ty prędko postradać życie za takie pyskowanie!- odparł nieco ciszej i mniej efektowniej ork, po czym poszedł swoją drogą.

Godsbane

-Arrrg nie potrzebować broni na chudy ork. Arrrg zabijać goła renka byk!- wesoło tupię w swoją stronę próbując gwizdać. Oczywiście wychodzi z tego tylko plucie, skutecznie w tym przeszkadzają kły.

Marcix

Dochodzisz do rozległego (bardziej szerokiego niż głębokiego) dołu. Dzieli on się na kilka poziomów, schodząc coraz głębiej i głębiej. po środku poprzedniego dołu stoi trochę mniejszy, następny i tak ze cztery razy. Kilkunastu orków pracuje w środku, na różnych wysokościach. Na każdy poziom prowadzi prosta drabina lub dwie. Tuż przed odkrywką stoi rosły, umięśniony ork z dumną twarzą zapatrzoną w dal. Podpiera on się rękoma za boki. Jego ciało pokryte jest w większości metalem, chociaż nie ma on hełmu. Gdy tylko podchodzisz, zwraca się do ciebie:
-Co tak się gapić? Ty do odkrywki i machać kilofem! Ras, ras!

Godsbane

-A ty co?! Święta koza?! Zapomnieć co to ciężka praca. Arrrg przychodzić pomóc z własna wola. Odpracować naprawa, ale nie ma zamiar słuchać pokrzykiwań leniwy ork!

Marcix

-MHMMM!- mruknął głośno ork, po czym powiedział: -Ja tu być dowódca, a ty robić to, co ci kazać, drożdżowy gnomie.- zauważasz kątem oka, jak żyła w twojej prawej ręce napina się niebezpiecznie.

Godsbane

-Leniwy ork się proooosi o... - Drapię się po głowie, próbując myśleć - Ty dowódca, może znajdzie inne zajęcie i lepiej wykorzysta talenty Arrrg.

Marcix

Energia zawarta w twojej ręce skutecznie zostaje rozproszona na twojej głowie w intensywnym drapaniu. "Leniwy ork" odpowiada:
-Nic z tego. Albo pracujesz, albo nic nie jesz. Razem z zachować posłuszeństwo to jedyne, co obowiązywać w tym obóz.

Godsbane

- Arrrg lepszy łowca jak siłacz - robię głupią minę uważając ją za inteligentną - Ale jak trza machać Arrrg macha, lubić jeść.

Marcix

-Spadaj na dół i bierz kilof. Tam leżeć.- odparł powracając do swojej pierwotnej pozycji.

Godsbane

Schodzę ponuro na dół biorę kilof. Nagle uśmiecham się widząc w sąsiedniej skale sylwetkę leniwego orka. Zaczynam się na niej wyżywać kilofem.

Marcix

Schodzisz na dół. Drabina ugina się pod twoim ciężarem. Bierzesz kilof wystający ze ściany i kujesz w nią. Po piętnastu minutach kopania dokopujesz się do litej skały, którą z resztą też rozwalasz. Kilof traci jedną stronę metalowej końcówki, teraz bardziej przypomina nadziak. Dobrze że nikt tego nie widział.

Godsbane

Nic sobie z tego nie robię, dużo rzeczy już w życiu popsułem (łącznie z moim tatkiem), zresztą najwyżej "kujący w metalu" naprawi. Zaczynam naparzać drugą stroną.

Marcix

Druga strona, grubsza a zarazem tępsza, wytrzymuje 20 minut ciężkich męczarni. Przebujając się przez skałę robisz wgłębienie wielkości orka. Wtedy druga strona kilofa odpada wyszczerbiona. Zauważa to leniwy ork stojący nad tobą, na krawędzi (ty byłeś na pierwszym poziomie):
-GRRRRRRRRUUUUUU!!! Psujesz moje kilofy? Zaraz ci POKAŻĘ!!!- ryknął, dobywając dwuręczny miecz zza pleców i zeskakując w dół, pięć metrów po twojej prawej stronie (stoisz twarzą do ściany).

Godsbane

-Ty gupi leniwy ork! Jak ty mondry to wytłumacz czy Arrrg miał sie na ten kilof patrzeć czy nim okładać skała! - kipię ze złości obracając się do dowódcy jednocześnie ściskając trzonek kilofa przypominający pałkę.

Marcix

Ork stał chwilę w milczeniu, gdy mówiłeś, po czym rzuca się na ciebie ze zdwojoną siłą.
-RRRRR!!!- trzymany w dwóch rękach miecz przeciwnika unosi się niebezpiecznie do góry, gdy leniwy ork przypuszcza atak doskakując do ciebie dwoma susami.